Polski poeta, kompozytor, pieśniarz, najwybitniejszy przedstawiciel nurtu tzw. piosenki turystycznej i studenckiej.

Wojtek Belon urodził się 14 marca 1952 roku w Kwidzynie jako syn notariuszki i inżyniera budowlanego. Zmarł 3 maja 1985 r. w Krakowie.Rodzice z małym Wojtkiem wyprowadzają się z Kwidzyna i na krótko zamieszkują w Opolu Lubelskim, miasteczku rodzinnym jego ojca, gdzie na świat przychodzi jego młodsza siostra Małgorzata, późniejsza żona Konstantego Miodowicza. Rodzice z dziećmi ponownie się przeprowadzają tym razem do Skarżyska-Kamiennej i tu artysta w 1959 r. rozpoczyna edukację szkolną. W 1965 r. Rodzina Belonów osiada w Busku-Zdroju i tu artysta kontynuuje naukę w szkole podstawowej, a od 1967 r. w Liceum Ogólnokształcącym. Już w szkole średniej Wojtek Belon zostaje członkiem PTTK. Kocha przyrodę, wędrówki po górach i śpiewanie, towarzyszy mu prawie zawsze gitara. Przy ogniskach z przyjaciólmi śpiewali ówczesne szlagiery. Już jako licealista zaczął śpiewać również swoje własne. Latem 1971 r., wraz z młodszą koleżanką z buskiego liceum, Grażyną Kulawik zadebiutowali na IV Giełdzie Piosenki Turystycznej w Szklarskiej Porębie. Pod szybko wymyśloną nazwą Wolna Grupa Bukowina zaśpiewali piosenkę „Ponidzie” i dostali za nią jedna z głównych nagród. Tak swoją działalność zapoczątkował zespół Wolna Grupa Bukowina, której ówczesny skład, opróczWojtka Belona i Grażyny Kulawik, stanowili Wojciech Jarociński i Wacław Juszczyszyn.
Po maturze w 1971 r. artysta zdawał na historię sztuki, na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, ale nie został przyjęty. Aby uniknąć służby wojskowej rozpoczął naukę w Studium Nauczycielskim w Tarnowie na kierunku Wychowania Muzycznego. Po roku spędzonym w Tarnowie wrócił do Krakowa i rozpoczął studiowanie filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w ciągu następnych lat występował na Studenckich Festiwalach Piosenki, oraz licznych konkursach czy imprezach studenckich i turystycznych (YAPA, BAZUNA, BAKCYNALIA). Współpracował z Wałami Jagiellońskimi, wspólnie z Adamem Ziemianinem tworzył program „Gitarą i piórem”. W 1973 roku na Festiwalu Fama w Świnoujściu poeta poznaje Joannę – studentkę etnografii na UJ, którą poślubił 4 lata później. W 1978 roku na świat przychodzi ich córka Olga. Żonie i córce artysta poświęcił wiele swoich lirycznych wierszy i piosenek, w których żonę nazywał „Jasną” lub „Jasnowłosą”. Znaczącym sukcesem była pierwsza nagroda na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie w 1974 r. Od tego momentu WGB znalazła się w gronie najlepszych i najpopularniejszych przedstawicieli piosenki studenckiej i turystycznej w Polsce. Belon wraz z Wolną Grupą Bukowiną jeździł z koncertami po całym kraju, a śpiewanie stało się ich źródłem utrzymania. Po kilku latach wspólnego koncertowania w 1982 r. zespól zawiesił swoją działalność. Na Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenki Turystycznej „Włóczęga ’85” w Zielonej Górze poeta wystąpił gościnnie, akompaniując sobie na gitarze. Recytował swoje nowe wiersze, śpiewał nowe i stare piosenki. Trudno wymienieć wszystkie festiwale i przeglądy piosenki turystycznej i studenckiej, na których WGB była nagradzana i wyróżnianiana. Koncertowali w całej Polsce, a ich piosenki były śpiewane na wycieczkach i biwakach, przy akompaniamentcie gitary i trzasku iskier z ogniska. Wprawdzie nie nagrali w tamtych czasach płyt, ale byli znani i kochani.
Tematyka wierszy i piosenek Belona jest dość zróżnicowana. Pisał o wielu aspektach życia codziennego, górach, podróżach, miłości, przemijaniu, pojawiały się też wątki bibilijne. Były też utwory o charakterze humorystycznym i kabaretowym. Do najważniejszych jego piosek należą: Majster Bieda, Ballada o Cześku Piekarzu, Kołysanki dla Joanny, Między nami, Poślę dziewczynie, Bar na Stawach, P.S. jesiennej miłości, Piosenka o zajączku, Jakże blisko, Motyw biblijny, Pieśń ślepca, Ballada o Zyźku Wilku, Tango Jimmy, Zamek, Ballada o Tatuśku działaczu.
Wojciech Belon zmarł 3 maja 1985 roku w Krakowie w wieku zaledwie 33 lat. Przyczyny jego śmierci nie są do końca znane, choć przypuszcza się, że miały związek z chorobą alkoholową artysty, możliwe też, że miały związek z przewlekłą chorobą nerek, z którą zmagał się od wczesnych lat młodości. Został pochowany w Busku-Zdroju 8 maja 1985 roku. Poniżej lokalizacja grobu na buskim cmentarzu:

15 maja 1992 r. w siódmą rocznicę śmierci, uhonorowało Wojtka Belona nadając jego imię Buskiemu Samorządowemu Centrum Kultury. Dokonano wówczas odsłonięcia tablicy pamiątkowej w obecności jego żony, córki, przyjaciół i wielbicieli jego twórczości. Pamięć o Wojtku Belonie nie umarła. Jego legenda wziąć jest żywa, a piosenki znajdują się we wszystkich śpiewnikach turystycznych. Dla uczczenia arytysty w Busku-Zdroju, pod koniec maja odbywa się Ogólnopolski Festiwal Piosenki im. Wojtka Belona „Niechaj Zabrzmi Bukowina”. Organizatorem Festiwalu jest Buskie Samorządowe Centrum Kultury. Przed gmachem budynku można spotkać również odlaną w brązie postać mężczyzny z gitarą siedzącego na betonowej ławeczce. Jest to właśnie ławeczka Wojciecha Belona – założyciela i lidera Wolnej Grupy Bukowina.